Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ιταλός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ιταλός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Agostino Arrivabene (1967 - )


                                                                            Πνεύμα

Μία διάσταση αγωνίας και προσδοκίας. Κάπως έτσι μπορεί να περιγραφεί το έργο του Agostino Arrivabene, του Ιταλού ζωγράφου, μαέστρου ενός ονειρικού σουρρεαλισμού. '' Η βεβαιότητα και η πεποίθηση στον εαυτό μου, αναφέρει ο ίδιος, μεγάλωσαν ρίζες προς το διάφραγμα εκείνο που χωρίζει τον πραγματικό κόσμο από τον πνευματικό. Το διάφραγμα και οι δονήσεις, απαραίτητα στοιχεία που δίνουν ουσία στον εικονογραφικό μου κόσμο ''.
Γνώστης, αλλά και θαυμαστής συνάμα της αρχαίας ελληνικής, καθώς και άλλων σπουδαίων πολιτισμών και των μυστηρίων τους, όπως ο αιγυπτιακός και ο ασσυριακός, αλλά και μελετητής μεγάλων καλλιτεχνών, από τον Dürer μέχρι τον Odd Nerdrum, ο Agostino Arrivabene εφοδιάστηκε από νωρίς με θέματα που του παρείχαν το καλειδοσκόπιο εκείνο για να βλέπει τον προσωπικό του κόσμο, μέσα από μία εκλεκτική και μυστηριακή ματιά.
'' Είναι η στιγμή, η πιο αγνή της ζωής μου, η στιγμή της ζωγραφικής, όταν η σαρκική μου ύπαρξη διασκορπίζεται και ενώνεται σε πλήρη αρμονία με το πνεύμα μου στο ύψος της πιο βαθειάς μου νόησης ''.


                                                                           Theofania


                                                                   Study for Apotheosis


                                                                              Crisma


                                                                    Canto Infernale II°


                                                                        Metastatica


                                                                         The black mirror


                                                                       Cornu Parvulum


                                                                 Seven days of Orpheus


πηγή : http://miroirmagazine.com/agostino-arrivabene-2/

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Σάντρο Μποτιτσέλι, Sandro Botticelli (1445-1510)

Ο Σάντρο Μποτιτσέλι ήταν Ιταλός ζωγράφος, διακεκριμένος την περίοδο της Αναγέννησης με το πραγματικό του όνομα να είναι Αλεσάντρο ντι Μαριάνο Φιλιπέπι. Γεννήθηκε στη Φλωρεντία και αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της εποχής του. Ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στο εργαστήρι ενός εξίσου φημισμένου ζωγράφου της εποχής,στη Φλωρεντία, του Φιλίπο Λίπι, Filippo Lippi . Ο πρώτος πίνακας που φιλοτέχνησε είναι Η Προσκύνηση Των Μάγων που χρονολογείται γύρω στο 1465-67. 














  Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του κοντά στον Λίπι επέστρεψε στη γενέτειρά του και άνοιξε δικό του εργαστήριο. Την ίδια περίοδο δέχτηκε την επιρροή του Αντρέα Ντελ Βερόκιο Verrocchio, δασκάλου του Ντα Βίντσι.
 Μία από τις πρώτες του παραγγελίες ήταν μια σειρά πινάκων που απεικόνιζαν τις επτά αρετές, τελικά όμως φιλοτέχνησε μόνο μία, τη Δύναμη. Στη δεκαετία του 1470 ο Μποτιτσέλι ολοκλήρωσε αρκετές προσωπογραφίες μέσα από τις οποίες εδραιώθηκε η φήμη του, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι φιλοτέχνησε πολλές προσωπικότητες της υψηλής κοινωνίας της Φλωρεντίας. Στις σημαντικότερες από αυτές, ανήκει η Προσωπογραφία του Τζουλιάνο των Μεδίκων και Προσωπογραφία νέου που κρατά μετάλλιο του Κόζιμο των Μεδίκων. 



                                                      portrait of a young woman


Το 1481 επισκέφτηκε τη Ρώμη, ως προσκεκλημένος του Πάπα Σίξτου του Δ', προκειμένου να διακοσμήσει μαζί με άλλους διακεκριμένους ζωγράφους της εποχής την Καπέλα Σιξτίνα. Για τον σκοπό αυτόν φιλοτέχνησε δύο νωπογραφίες, στις οποίες απεικονίζονταν οι Πειρασμοί του Χριστού και η Εξέγερση των Εβραίων. Τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στη Φλωρεντία και ασχολήθηκε με αλληγορικά θέματα, θέματα παρμένα από τη μυθολογία, αλλά και θρησκευτικά. Σε αυτή την περίοδο ανήκει και ένα από τα διασημότερα έργα του, η Αλληγορία της Άνοιξης (La Primavera).



                                                 la primavera


Το 1483 φιλοτέχνησε τέσσερις σκηνές βασισμένες στο δεκαήμερο του Βοκάκιου. Στα μέσα της δεκαετίας του 1480 ολοκληρώθηκε επίσης ένας από τους πλέον δημοφιλείς πίνακές του Η Γέννηση της Αφροδίτης. Ο Μποτιτσέλι χρησιμοποίησε ως πηγή τον Όμηρο και απεικόνισε την στιγμή κατά την οποία η Αφροδίτη φτάνει στο νησί των Κυθήρων, μετά τη γέννησή της. Ο Μποτιτσέλι απεικόνισε την Αφροδίτη σύμφωνα με τις κλασικές αναλογίες των αρχαίων αγαλμάτων, ενώ για τη στάση της ακολούθησε το πρότυπο της Αιδήμονος Αφροδίτης (Venus Pudica).



                                                       birth of Venus


Ο τελευταίος μη θρησκευτικός πίνακας που φιλοτέχνησε ήταν Η Συκοφαντία του Απελλή
έργο που βασίστηκε σε ένα χαμένο έργο του ζωγράφου της αρχαιότητας Απελλή, γνωστό μόνο μέσα από τους Νεκρικούς Διαλόγους του Λουκιανού. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Μποτιτσέλι σε αυτή την περίοδο είναι η Μυστική Γέννηση, ενδεικτικό της επιρροής του Σαβοναρόλα αλλά και της θρησκευτικής έξαρσης στη Φλωρεντία, στα τέλη του 1480. Είναι ο μοναδικός πίνακας που φέρει την υπογραφή του Μποτιτσέλι καθώς και την ημερομηνία ολοκλήρωσής του, χάρη στην αρχαία ελληνική επιγραφή που φιλοτέχνησε ο ίδιος.
Στο τέλος της ζωής του, διάφορες ασθένειες καθώς και μία αναπηρία εξαιτίας της παραμόρφωσης της πλάτης του, του στέρησαν την επαφή με τη ζωγραφική. Πέθανε στις 17 Μαΐου του 1510.



                                                            mystic nativity




                                                                fortitude



                                                     madonna and child with an angel



                                                 madonna and child with five angels



                                                                    annunciation



                                                                    Venus and Mars


Πηγές για τον Μποτιτσέλι : http://www.wga.hu/frames-e.html?/bio/b/botticel/biograph.html
wikipedia Σάντρο Μποτιτσέλι 
http://www.sandrobotticelli.net/



Τέχνη & Ποίησις en-texnon.blogspot.com/

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Ραφαήλ Σάντσιο, Raffaello Sanzio (1483-1520)



  Ο Ραφαήλ ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας της Ύστερης Αναγέννησης. Η φήμη του υπήρξε ανάλογη με αυτή του Μιχαήλ Άγγελου και του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Γεννήθηκε στο δουκάτο του Ουρμπίνο  και ενώ αρχικά μαθήτευσε στο εργαστήρι του πατέρα του, Τζιοβάνι Σάντι, αργότερα συνέχισε την εκπαίδευσή του στο εργαστήρι ενός άλλου γνωστού και διάσημου ζωγράφου της εποχής του, Περουτζίνο.
  Ο πατέρας του υπήρξε ένας διακεκριμένος ζωγράφος, ποιητής, χρονικογράφος και έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης. Πέθανε όταν ο Ραφαήλ ήταν έντεκα ετών, ενώ τρία χρόνια νωρίτερα είχε σημειωθεί ο θάνατος της μητέρας του, Μάγια ντι Μπατίστα Κάρλα. Το 1504 ο Ραφαήλ έφτασε στην Φλωρεντία, η οποία την εποχή εκείνη ήκμαζε καλλιτεχνικά και ήταν η γενέτειρα των μεγάλων έργων της Αναγέννησης. Νωρίτερα, γύρω στο 1495 μαθήτευσε στο εργαστήρι του Περουτζίνο. Ο Περουτζίνο ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που η γλυκύτητα και η ευλάβεια του ύφους του σε θρησκευτικά θέματα είχε εμπνεύσει ομόφωνο θαυμασμό.
  Ανέλαβε τις πρώτες παραγγελίες έργων του για εκκλησίες στη Τσιτά ντι Καστέλο και στην Περούτζια, ενώ φιλοτέχνησε τα σχέδια για τις νωπογραφίες στην Biblioteca Piccolomini της Σιένα. Αργότερα, γύρω στο 1504 έφτασε στην Φλωρεντία και γύρω στο 1508 στη Ρώμη, όπου ο Πάπας Ιούλιος Β' του ανέθεσε να διακοσμήσει στο Βατικανό διάφορες αίθουσες, τις Stanze. Γύρω στο 1514, μετά τον θάνατο του αρχιτέκτονα Μπραμάντε, ο Πάπας του ανέθεσε την ευθύνη για την ανοικοδόμηση της νέας εκκλησίας του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη. Έτσι ο Ραφαήλ είχε γίνει και αρχιτέκτονας που σχεδίαζε επαύλεις, εκκλησίες και παλάτια. Δεν είχε τα προβλήματα επικοινωνίας του μεγάλου αντιπάλου του, του Μιχαήλ Άγγελου. Τα πήγαινε καλά με τους ανθρώπους και το εργαστήρι του δεχόταν αρκετές παραγγελίες. Πέθανε όμως σε ηλικία μόλις τριανταεπτά ετών, έχοντας συσσωρεύσει στη ζωή του πλήθος καλλιτεχνικών αριστουργημάτων.



                                                                     portrait of bindo altoviti





                                                        la belle jardiniere




                                             the gradunca madonna




                             the holy family with saints Elizabeth and John




                                                         school of Athens


                   
                                                            the liberation of st.Peter



                                                    the triumph of Galatea