Τέχνη και Ποίησις: Ελληνική Ζωγραφική

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελληνική Ζωγραφική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 3 Μαΐου 2016

Θεόδωρος Ράλλης, Theodoros Rallis (1852-1909)

Από μεγάλη οικογένεια της Χίου, εργάστηκε για σύντομο διάστημα στον εμπορικό οίκο Ράλλη-Μαυρογιάννη στο Λονδίνο, εγκατέλειψε όμως την επιχειρηματική καριέρα και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι. Εκεί σπούδασε ζωγραφική κοντά στον ακαδημαϊκό δάσκαλο και οριενταλιστή καλλιτέχνη Jean-Leon Gerome, έως το 1880 περίπου. Επισκέφτηκε επανειλημμένως την Ελλάδα καθώς και πολλές χώρες της Ανατολής, αντλώντας θέματα για τους πίνακές του. Διατηρούσε εργαστήριο και στο Κάιρο, όπου περνούσε τους χειμερινούς μήνες από το τέλος της δεκαετίας του 1880 έως το 1904, αναπτύσσοντας αξιόλογη καλλιτεχνική δραστηριότητα, στην οποία περιλαμβάνεται και η οργάνωση ετήσιων καλλιτεχνικών εκθέσεων.
Τα έργα του, κυρίως ελληνικές ηθογραφικές σκηνές και ανατολίτικα θέματα, εγγράφονται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού οριενταλισμού του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα και αποδίδονται σύμφωνα με τα πρότυπα του Ακαδημαϊκού Ρεαλισμού, ενώ δεν λείπουν και ορισμένες απόπειρες συντονισμένες με τις αντιλήψεις νεοτεριστικών τάσεων.

Μεγάλη Παρασκευή

Φλερτ

Το ιερό φίδι

Γυναίκα σε εσωτερικό εκκλησίας (Η κανδήλα)

Η Ικεσία

Προσευχή πριν τη Θεία Μετάληψη στα Μέγαρα

Η αγαπημένη του σουλτάνου

Νεαρή κοιμάται σε εκκλησία

Τράπεζα σε μοναστήρι του Αγίου Όρους

                                                                          Ευλάβεια


πηγή : http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?artist_id=4305&sel=352
http://habilisii-habilis.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html

Τέχνη και Ποίησις

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Κωνσταντίνος Παρθένης ( 1878-1967 )

Ο Κωνσταντίνος Παρθένης αντιπροσωπεύει την ηρωική φάση του ελληνικού Μοντερνισμού, που κατάφερε να πραγματοποιήσει στην αρχή του
20ού αιώνα τη ρήξη με το καλλιτεχνικό κατεστημένο του Μονάχου. Η κοσμοπολίτικη παιδεία του Αλεξανδρινού ζωγράφου (Ιταλία, Βιέννη, Παρίσι) εξηγεί τον ιδιότυπο εκλεκτικισμό του. Τις ποικίλες επιδράσεις που δέχτηκε κατάφερε, ωστόσο, να τις υποτάξει στο δικό του μοναδικό ύφος, που το χαρακτηρίζει ο ιδεαλισμός, η μουσική αίσθηση, ο ρυθμός, η πνευματική μεταστοιχείωση της ζωγραφικής ύλης. Στα έργα που φιλοτεχνεί στη Βιέννη
και την Ελλάδα κατά την πρώτη διαμονή του (1903 - 1907) αναγνωρίζουμε την ισχυρή έλξη που άσκησε πάνω του η Sezession,η βιεννέζικη εκδοχή
του Συμβολισμού και της Αρ Νουβώ, και ιδιαίτερα ο Γκούσταβ Κλίμτ: η ανάπτυξη της σύνθεσης στην επιφάνεια, ο υψηλός ορίζοντας χωρίς ουρανό, η διακοσμητική σχηματοποίηση, η στιγμογραφία (pointillisme), τα ψυχρά χρώματα κυριαρχούν σε αυτά τα έργα. Μετά την επαφή του με την παρισινή πρωτοπορία (1909 - 1911) και την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο Παρθένης ερμηνεύει το ελληνικό φως με ζωηρότερα χρώματα, επηρεασμένος από
τους μεταïμπρεσιονιστές ζωγράφους και τους φωβ. Οι Γάλλοι συμβολιστές, όπως ο Πυβί ντε Σαβάν, από τους παλαιότερους, και οι ναμπί, κυρίως δε ο Μωρίς Ντενί, από τους νεότερους, φαίνεται πως σφράγισαν το έργο του όχι μόνο στη μορφολογία, αλλά και στις θεματικές του επιλογές με τα θρησκευτικά έργα και τις ιδεαλιστικές αλληγορίες, που κυριαρχούν στη δημιουργία του ζωγράφου κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου.

πηγή : http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=612

Κωνσταντίνος και Ιουλία Παρθένη