Θρήνος για το δράμα του Θεανθρώπου. Pietà.

Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Η ζωή, πώς θνήσκεις;
πώς και τάφω οικείς;
του θανάτου το βασίλειον λύεις δε,
και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.

 Workshop of Niccolò di Buonaccorso

 Nikolaos Tzafouris

 Ο ωραίος κάλλει
παρά πάντας βροτούς
ως ανείδεος νεκρός καταφαίνεται,
ο την φύσιν ωραΐσας του παντός.

 Gustave Moreau

 El Greco

Ιησού, γλυκύ μοι
και σωτήριον φως,
τάφω πως εν σκοτεινώ κατακέκρυψαι;
ω αφάτου και αρρήτου ανοχής!

Απορεί και φύσις
νοερά και πληθύς
η ασώματος, Χριστέ, το μυστήριον
της αφράστου και αρρήτου σου ταφής.

 Quentin Matsys

 Ως φωτός λυχνία
νυν η σαρξ του Θεού
υπό γην ως υπό μόδιον κρύπτεται
και διώκει τον εν άδη σκοτασμόν.

 Master of the Codex of Saint George

 Carlo Crivelli

Της ζωής την πέτραν
εν κοιλίαν λαβών,
άδης ο παμφάγος εξήμεσεν,
εξ αιώνος ους κατέπιε νεκρούς.

Εν καινώ μνημείω
κατετέθης, Χριστέ,
και την φύσιν των βροτών ανεκαίνισας,
αναστάς θεοπρεπώς εκ των νεκρών.

 Annibale Carracci

 Albrecht Durer

 Anthony van Dyck

Υπό γην εκρύβης,
ώσπερ ήλιος, νυν
και νυκτί τη του θανάτου κεκάλυψαι·
αλλ’ ανάτειλον φαιδρότερον, Σωτήρ.

Ως ηλίου δίσκον
η σελήνη, Σωτήρ
αποκρύπτει, και σε τάφος νυν έκρυψεν,
εκλιπόντα τω θανάτω σαρκικώς.

Η ζωή θανάτου
γευσαμένη, Χριστός
εκ θανάτου τους βροτούς ηλευθέρωσε
και τοις πάσι νυν δωρείται την ζωήν.

 Caravaggio

 William-Adolphe Bouguereau

 Master of the Orcagnesque

Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε τον ζωοδότην,
τον εν τω σταυρώ τας χείρας εκτείναντα
και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού.

Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε τον πάντων κτίστην
τοις σοις γαρ παθήμασιν, έχομεν
την απάθειαν, ρυσθέντες της φθοράς.

 Fra Angelico

πηγή : http://www.antibaro.gr/article/938

Οι Άγγελοι στην Τέχνη.

Η οικουμένη τέσσαρας έχει μεγάλας πύλας,
        τας τέσσαρες φυλάττουν άγγελοι.
Η μία είναι ο Βορράς· ο Νότος αντικρύ της·
        κ’ αι άλλαι Δύσις και Aνατολή.

Η πύλη της Aνατολής είν’ εκ λαμπρού μαργάρου·
        και προ αυτής άγγελος φαεινός
στέμμ’ αδαμάντινον φορεί και ζώνην αδαμάντων
        κ’ επί εδάφους ίστατ’ αχατών.

Εξ αμεθύστου πορφυρού του Νότου είν’ η πύλη.
        Ο άγγελός της ο φρουρός κρατεί
σκήπτρον εις χείρας μαγικόν εκ σκοτεινού σαπφείρου.
        Νεφέλη εκ καλάιδος πυκνή
κρύπτει τους πόδας του.

       Επί μιας όχθης σκεπασμένης
        με κόκκινα κογχύλια λεπτά
ο άγγελος της Δύσεως ίσταται και φυλάττει
        πύλην εκ κοραλλίου τιμαλφούς.
Στέφανον ρόδων τεχνητών φορεί, κάθε δε ρόδον
        συνίστατ’ εκ λυχνίτου καθαρού.

Είναι η πύλη του Βορρά από χρυσόν κτισμένη,
        και θρόνον έχει προς την είσοδον

 Κωνσταντίνος Καβάφης.

 Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923

Melozzo da Forli

 Ghirlandaio

Με χιτώνα λευκό, ως η φαντασία μου πλάθει, με φτερά που απλώνονται στην οικουμένη όλη, πλάσματα μεσάζοντες για να μεταφέρουν στα ουράνια δώματα τις δονήσεις της ανθρώπινης ψυχής.

Fra Angelico

Francesco Pesellino

Όταν ταξίδεψα στον Ουρανό

                                                   ποτέ μου δεν συνάντησα τον αστροναύτη
                                                              συνάντησα όμως το Θεό
                                                        με τους χρωματιστούς αγγέλους.

 Μίλτος Σαχτούρης , Το σκεύος

 Masolino

 Hans Memling

 Benedetto Bonfigli

 Άγγελε συ που κάπου εδώ γύρω πετάς

                                                  Πολυπαθής και αόρατος, πιάσε μου το χέρι
                                                  Χρυσωμένες έχουν τις παγίδες οι άνθρωποι
                                                   Κι είναι ανάγκη να μείνω απ’ τους απέξω.

Ελύτης,  Villa Natacha, Ετεροθαλή

 Masolino da Panicale

 Luca Signorelli

 Sano di Pietro

Και μία Ανάσα έδωσε Ζωή. Ζωή που συντροφεύει όλη την πλάση. Αόρατη και ορατή.

Sir Edward Burne Jones

Gaudenzio Ferrari

Και με πίστη βαθιά πίστεψα, πως από τον πατέρα μου Θάνατο – Ουρανό αρχίζει

                                                                            η Ζωή.
                                               Και πως τελειώνοντας, τότε μόνο θ’ αρχίσω.
                                               Γι’ αυτό ο πατέρας μου, το πέρασμα με τους
                                εφτά αγγέλους της μέρας και τους εφτά αγγέλους της νύχτας μου έδειξε.
                                               Πώς από την ερημιά του πλήθους να βγαίνω
                           Και στον ουρανό ξανά κάνοντας κίνηση κυκλικά ανοδικά πάντα να μπαίνω.

Κατερίνα Γώγου, Εγώ η Κατερίνα, απόσπασμα

 9th century, mosaic, Hagia Sophia

πηγή :Πες το με Ποίηση

Αντρέι Ρουμπλιόφ, Andrei Rublev (1360 -c.1428)

                                                      Αγία Τριάδα ή Φιλοξενία του Αβραάμ

Ο Αντρέι Ρουμπλιόφ  θεωρείται ο κορυφαίος Ρώσος αγιογράφος του Μεσαίωνα.
Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του. Δεν ξέρουμε ούτε πού γεννήθηκε, ούτε ποιο ήταν το κοσμικό του όνομα, καθώς το όνομα «Απόστολος Ανδρέας» του δόθηκε όταν εκάρη μοναχός στη Μονή της Αγίας Τριάδας. Η πρώτη αναφορά στο όνομά του γίνεται το 1405 σε ένα έγγραφο, το οποίο αναφέρει ότι ανέλαβε την εικονογράφηση του Ναού του Ευαγγελισμού στο Κρεμλίνο μαζί με το Θεοφάνη τον Έλληνα και κάποιον μαΐστορα Πρόχορο. Αναφερόταν εκεί τελευταίος, και λόγω ηλικίας και λόγω αρχαιότητας.

Ο Αντρέι Ρουμπλιόφ υπήρξε ο επιφανέστερος Ρώσος αγιογράφος και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους του κόσμου. Το έργο για το οποίο αναγνωρίζεται ως ένας από τους κορυφαίους Ορθόδοξους αγιογράφους, είναι η εικόνα της Αγίας Τριάδος, η οποία είναι το αριστούργημα της ρωσικής εικονογραφικής τέχνης. Η εικόνα της Αγίας Τριάδος, γνωστή ως «Φιλοξενία του Αβραάμ», διακρίνεται για τη σύνθεση, το ρυθμό, το φωτισμό, την αρμονία, την καθαρότητα και την απλότητα.
Αισθητικές κρίσεις για το έργο του είναι δύσκολο να διατυπωθούν με βεβαιότητα, καθώς τα έργα που του αποδίδονται (εκτός του ότι η πατρότητά τους είναι αμφίβολη) έχουν υποστεί επιχρωματώσεις από μεταγενέστερους, καθώς τα υλικά που χρησιμοποιούνταν εκείνη την εποχή στη Ρωσία δεν ήταν ανεξίτηλα. Σε κάθε περίπτωση διακρίνονται σαφείς επιδράσεις από το έργο του Θεοφάνη του Έλληνα, αλλά θεωρείται ότι έχει πάει ακόμη παραπέρα από το Θεοφάνη, αναφορικά με την απεικόνιση της πνευματικότητας στις μορφές.
Η τεχνική του συνδυάζει ασκητισμό και αρμονία κατά το βυζαντινό πρότυπο. Τα έργα του διακρίνονται από ηρεμία και γαλήνη και θεωρούνται πρότυπο ορθόδοξης εικονογραφίας.

                              
                                                                     Ο Κύριος εν δόξη

                                                                Αρχάγγελος Μιχαήλ

                                                                            Ανάληψη

                                                                           Η Βάπτιση

                                                             Η Θεοτόκος του Βλαδιμίρ

                                                                Η εις Άδην Κάθοδος

                                                                           Ο Λυτρωτής

                                                                         Μανδύλιον


πηγή :https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%B9_%CE%A1%CE%BF%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%86
http://andrey-rublev.ru/

Τέχνη και Ποίησις

Γκυστάβ Ντορέ, Gustave Doré (1832-1883)

Ο Γκυστάβ (Γουσταύος) Ντορέ γεννήθηκε στο Στρασβούργο το 1832. Έγινε εικονογράφος βιβλίων στο Παρίσι και οι παραγγελίες του περιλάμβαναν έργα του Rabelais, του Balzac, του Dante. Το 1853 του ζητήθηκε να εικονογραφήσει έργα του Lord Byron. Την παραγγελία αυτή ακολούθησαν και άλλες από Βρετανούς εκδότες, συμπεριλαμβανομένης και μιας εικονογραφημένης Αγγλικής Βίβλου. Η Βίβλος του Ντορέ σημείωσε τεράστια επιτυχία και τo 1867 οργάνωσε στο Λονδίνο μια μεγάλη έκθεση, η οποία έδωσε την αφορμή για την ίδρυση της Dore Gallery στην New Bond Street. Μία από τις πιο γνωστές εικονογραφήσεις ήταν και το Κοράκι, The Raven του Edgar Allan Poe. Το 1869 ο Blanchard Jerrold πρότεινε στον Ντορέ να συνεργαστούν για τη δημιουργία ενός καλλιτεχνικού ρεαλιστικού πορτρέτου του Λονδίνου. Ο Ντορέ υπέγραψε ένα πενταετές συμβόλαιο με τους εκδότες Grant & Co, με την προϋπόθεση να μένει για τρεις μήνες τον χρόνο στο Λονδίνο. Ο Ντορέ εισέπραξε την αμοιβή των 100.000 λιρών τον χρόνο και το βιβλίο London: A Pilgrimage, με 180 χαρακτικά του Ντορέ εκδόθηκε το 1872. Αν και γνώρισε μεγάλη επιτυχία πολλοί κριτικοί το αποδοκίμασαν, γιατί προτίμησε να εστιάσει στην οικονομική φτώχεια που μάστιζε εκείνη την εποχή το Λονδίνο. Παρ' όλα αυτά με αφορμή την εμπορική επιτυχία του βιβλίου δέχτηκε και άλλες παραγγελίες, ανάμεσα στις οποίες είναι και οι  Paradise Lost, Idylls of the King, και The Divine Comedy.

Η δουλειά του παρουσιάστηκε επίσης στο περιοδικό Illustrated London News. Ο Ντορέ συνέχισε να εικονογραφεί μέχρι τον θάνατό του το 1883.

                                                                    andromeda

                                                                         la siesta

                                                                               Jacob

                                                                            elaine

                                                                           neophyte

                                                                    Dante's inferno

                                                                        Dante's Inferno

                                                                              Paradise

                                                                               Raven

                                                                            Raven

                                                                           two owls

Πηγές για τον Γκυστάβ Ντορέ : http://en.wikipedia.org/wiki/Gustave_Dor%C3%A9

Art Collections : http://dore.artpassions.net/

http://www.danshort.com/doregallery/

http://www.artsycraftsy.com/dore_prints.html



     Τέχνη & Ποίησις en-texnon.blogspot.com/