Η Γέννηση

        The adoration of the shepherds - Domenikos Theotokopoulos

Ένας Θεός

Ω! μέσα μου γεννιέται ένας Θεός!
και το κορμί μου γίνεται ναός,
δεν είναι ως πρώτα φάτνη ταπεινή·
μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί,

το μέτωπο μου λάμπει σαν αστέρι...
Στο Θεό φανείτε τώρα, ήρθεν η ώρα,
από τ' άγνωστα μυστικά σας μέρη,
Μάγοι, φέρτε στο Θεό τα πλούσια δώρα.

Φέρτε μου Μάγοι —θεία βουλή το γράφει—
τη σμύρνα της ελπίδας, το λιβάνι
της πίστης, της αγάπης το χρυσάφι
Μυστήρια τέτοια ανθρώπου νους δε βάνει!

Και σεις, Θρόνοι πανάχραντοι, αγγελούδια,
στην καρδιά μου —στην κούνια του— σκυμμένα,
με της αθανασίας τα τραγούδια
υμνολογείτε εσείς τη θεία τη γέννα.

Μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί,
και το κορμί μου, φάτνη ταπεινή,
βλέπω κι αλλάζει, γίνεται ναός·
ω! μέσα μου γεννιέται ένας Θεός!

Κωστής Παλαμάς 

Παναγία και Βρέφος - Νικόλαος Γύζης

The Nativity - Edward-Burne Jones

The Nativity at Night - Geertgen tot Sint Jans

The Nativity -  Gerard David

Θρήνος για το δράμα του Θεανθρώπου. Pietà.

Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Η ζωή, πώς θνήσκεις;
πώς και τάφω οικείς;
του θανάτου το βασίλειον λύεις δε,
και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.

 Workshop of Niccolò di Buonaccorso

 Nikolaos Tzafouris

 Ο ωραίος κάλλει
παρά πάντας βροτούς
ως ανείδεος νεκρός καταφαίνεται,
ο την φύσιν ωραΐσας του παντός.

 Gustave Moreau

 El Greco

Ιησού, γλυκύ μοι
και σωτήριον φως,
τάφω πως εν σκοτεινώ κατακέκρυψαι;
ω αφάτου και αρρήτου ανοχής!

Απορεί και φύσις
νοερά και πληθύς
η ασώματος, Χριστέ, το μυστήριον
της αφράστου και αρρήτου σου ταφής.

 Quentin Matsys

 Ως φωτός λυχνία
νυν η σαρξ του Θεού
υπό γην ως υπό μόδιον κρύπτεται
και διώκει τον εν άδη σκοτασμόν.

 Master of the Codex of Saint George

 Carlo Crivelli

Της ζωής την πέτραν
εν κοιλίαν λαβών,
άδης ο παμφάγος εξήμεσεν,
εξ αιώνος ους κατέπιε νεκρούς.

Εν καινώ μνημείω
κατετέθης, Χριστέ,
και την φύσιν των βροτών ανεκαίνισας,
αναστάς θεοπρεπώς εκ των νεκρών.

 Annibale Carracci

 Albrecht Durer

 Anthony van Dyck

Υπό γην εκρύβης,
ώσπερ ήλιος, νυν
και νυκτί τη του θανάτου κεκάλυψαι·
αλλ’ ανάτειλον φαιδρότερον, Σωτήρ.

Ως ηλίου δίσκον
η σελήνη, Σωτήρ
αποκρύπτει, και σε τάφος νυν έκρυψεν,
εκλιπόντα τω θανάτω σαρκικώς.

Η ζωή θανάτου
γευσαμένη, Χριστός
εκ θανάτου τους βροτούς ηλευθέρωσε
και τοις πάσι νυν δωρείται την ζωήν.

 Caravaggio

 William-Adolphe Bouguereau

 Master of the Orcagnesque

Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε τον ζωοδότην,
τον εν τω σταυρώ τας χείρας εκτείναντα
και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού.

Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε τον πάντων κτίστην
τοις σοις γαρ παθήμασιν, έχομεν
την απάθειαν, ρυσθέντες της φθοράς.

 Fra Angelico

πηγή : http://www.antibaro.gr/article/938

Οι Άγγελοι στην Τέχνη.

Η οικουμένη τέσσαρας έχει μεγάλας πύλας,
        τας τέσσαρες φυλάττουν άγγελοι.
Η μία είναι ο Βορράς· ο Νότος αντικρύ της·
        κ’ αι άλλαι Δύσις και Aνατολή.

Η πύλη της Aνατολής είν’ εκ λαμπρού μαργάρου·
        και προ αυτής άγγελος φαεινός
στέμμ’ αδαμάντινον φορεί και ζώνην αδαμάντων
        κ’ επί εδάφους ίστατ’ αχατών.

Εξ αμεθύστου πορφυρού του Νότου είν’ η πύλη.
        Ο άγγελός της ο φρουρός κρατεί
σκήπτρον εις χείρας μαγικόν εκ σκοτεινού σαπφείρου.
        Νεφέλη εκ καλάιδος πυκνή
κρύπτει τους πόδας του.

       Επί μιας όχθης σκεπασμένης
        με κόκκινα κογχύλια λεπτά
ο άγγελος της Δύσεως ίσταται και φυλάττει
        πύλην εκ κοραλλίου τιμαλφούς.
Στέφανον ρόδων τεχνητών φορεί, κάθε δε ρόδον
        συνίστατ’ εκ λυχνίτου καθαρού.

Είναι η πύλη του Βορρά από χρυσόν κτισμένη,
        και θρόνον έχει προς την είσοδον

 Κωνσταντίνος Καβάφης.

 Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923

Melozzo da Forli

 Ghirlandaio

Με χιτώνα λευκό, ως η φαντασία μου πλάθει, με φτερά που απλώνονται στην οικουμένη όλη, πλάσματα μεσάζοντες για να μεταφέρουν στα ουράνια δώματα τις δονήσεις της ανθρώπινης ψυχής.

Fra Angelico

Francesco Pesellino

Όταν ταξίδεψα στον Ουρανό

                                                   ποτέ μου δεν συνάντησα τον αστροναύτη
                                                              συνάντησα όμως το Θεό
                                                        με τους χρωματιστούς αγγέλους.

 Μίλτος Σαχτούρης , Το σκεύος

 Masolino

 Hans Memling

 Benedetto Bonfigli

 Άγγελε συ που κάπου εδώ γύρω πετάς

                                                  Πολυπαθής και αόρατος, πιάσε μου το χέρι
                                                  Χρυσωμένες έχουν τις παγίδες οι άνθρωποι
                                                   Κι είναι ανάγκη να μείνω απ’ τους απέξω.

Ελύτης,  Villa Natacha, Ετεροθαλή

 Masolino da Panicale

 Luca Signorelli

 Sano di Pietro

Και μία Ανάσα έδωσε Ζωή. Ζωή που συντροφεύει όλη την πλάση. Αόρατη και ορατή.

Sir Edward Burne Jones

Gaudenzio Ferrari

Και με πίστη βαθιά πίστεψα, πως από τον πατέρα μου Θάνατο – Ουρανό αρχίζει

                                                                            η Ζωή.
                                               Και πως τελειώνοντας, τότε μόνο θ’ αρχίσω.
                                               Γι’ αυτό ο πατέρας μου, το πέρασμα με τους
                                εφτά αγγέλους της μέρας και τους εφτά αγγέλους της νύχτας μου έδειξε.
                                               Πώς από την ερημιά του πλήθους να βγαίνω
                           Και στον ουρανό ξανά κάνοντας κίνηση κυκλικά ανοδικά πάντα να μπαίνω.

Κατερίνα Γώγου, Εγώ η Κατερίνα, απόσπασμα

 9th century, mosaic, Hagia Sophia

πηγή :Πες το με Ποίηση

Carlo Crivelli (1430-1495)

Ο Carlo Crivelli υπήρξε Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης, γεννημένος στην Βενετία, στα έργα του οποίου βλέπουμε μία συντηρητική έκφραση της ύστερης Γοτθικής περιόδου. Γεμάτα με αλληγορικής φύσης λεπτομέρειες, γοτθικά μοτίβα και καθαρά, συντηρητικά σχέδια ξεχώριζαν για την ιδιαιτερότητά τους εν αντιθέσει με εκείνα των συγχρόνων του, όπως του Giovanni Bellini. Χρησιμοποιούσε την τεχνική του "trompe l'oeil", την τρισδιάστατη απεικόνιση ρεαλιστικών εικόνων και εφέ, όπως π.χ. ραγισμάτων στο φόντο, λουλουδιών ή άλλων διακοσμητικών στοιχείων, γι'αυτό και τα έργα του μπορούν να συγκριθούν ως προς την τεχνική τους, με εκείνα του Rogier van der Weyden. Η ρεαλιστικότητα των θρησκευτικών απεικονίσεών του, έκανε για πολλά χρόνια τους κριτικούς τέχνης να τον αγνοούν.
Η αναγνώριση των έργων του συνέβη πολύ αργότερα, με τους Προ-Ραφαηλίτες και ιδιαίτερα από τον Edward Burne-Jones, μέχρι της πρόσφατης επανεκτίμησης του συνολικού καλλιτεχνικού του έργου από την National Gallery of London.

                                                               Μαρία η Μαγδαληνή

                                                                     Άγιος Γεώργιος

                                                             Παρθένος και μικρός Ιησούς

                                                                       Ευαγγελισμός

                                                                               Pietà

                                                                        Άγιος Ανδρέας


πηγή : https://en.wikipedia.org/wiki/Carlo_Crivelli

Τέχνη και ποίησις