Ο Giotto di Bondone, ζωγράφος και αρχιτέκτονας, γεννημένος στην Φλωρεντία, ήταν από τις πιο σημαντικές μορφές της τέχνης στα τέλη του Μεσαίωνα και πρόδρομος της Αναγέννησης.
Στα έργα του βλέπουμε φανερή την επίδραση του βυζαντινού πολιτισμού, αλλά και μία εξέλιξη σε έναν καινούργιο κόσμο, μεταφράζοντας την γοτθική γλυπτική σε ζωγραφική. Οι μέθοδοί του όφειλαν πολλά στους βυζαντινούς καλλιτέχνες, και οι στόχοι του και οι προοπτικές του στους μεγάλους καλλιτέχνες των καθεδρικών του Βορρά.
Τα πιο ξακουστά έργα του είναι τοιχογραφίες ή νωπογραφίες στις οποίες υπάρχει μία σημαντική εικαστική ανακάλυψη, αυτή της ψευδαίσθησης του βάθους πάνω σε μια επίπεδη επιφάνεια. Για τον Τζιόττο αυτό δεν ήταν απλώς ένα τέχνασμα, αλλά έγινε αυτοσκοπός. Τον βοήθησε να αλλάξει όλη την αντίληψη της ζωγραφικής. Αντί να χρησιμοποιεί τις μεθόδους της εικαστικής γραφής, μπορούσε να δμιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι το ιερό επεισόδιο συνέβαινε μπροστά στα μάτια του θεατή. Η ζωγραφική είναι γι'αυτόν κάτι περισσότερο από ένα υποκατάστατο του γραπτού λόγου. Είναι ένα πραγματικό γεγονός.
Η φήμη του Τζιόττο εξαπλώθηκε παντού. Οι Φλωρεντινοί ενδιαφέρονταν γι'αυτόν και την ζωή του. Κάτι, το οποίο αποτέλεσε πραγματικά πρωτοτυπία μιας και μέχρι τώρα οι καλλιτέχνες δεν ενδιαφέρονταν να αποκτήσουν φήμη, μάλιστα πολλές φορές δεν υπέγραφαν καν τα έργα τους, τα οποία ήταν συνδεδεμένα με το όνομα της εκκλησίας στην οποία δούλεψαν. Και από αυτήν επίσης την άποψη ο Φλωρεντινός Τζιόττο εγκαινιάζει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της τέχνης. Τα έργα του φέρουν μια τέτοια υπογραφή και φήμη, που θα αποτελέσουν ορόσημο για την πορεία των μετέπειτα καλλιτεχνών.
Dormitio Virginis
Η γέννηση του Χριστού
Θεοτόκος
Η Βάπτιση
Το τέμπλο των Peruzzi
Η Πίστη
πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CF%8C%CF%84%CF%84%CE%BF
Το Χρονικό της Τέχνης, Gombrich
Τέχνη και Ποίησις