Ο Κύκλος της Ζωής
Μου είπες να πιστέψω ότι τα κύματα αργοπεθαίνουν
καθώς σκάνε στην αμμουδιά,
και ότι μετά ξαναγεννιώνται.
Και πως η ανάσα, αν και στεγνή,
βαθειά μας συνεπαίρνει.
Η μελιστάλακτη πορεία της ζωής
δεν ξέρει που θα φτάσει
σε ουρανούς, στεριές, βαθειά νερά,
σε λίμνες και ποτάμια
απ΄το νερό της Λήθης το πολύτιμο να πιεί,
το φως να βρεί για να επιπλεύσει.
Και τί ζητά ο άνθρωπος στο κάλεσμα αυτό;
Μνημοσύνης άξιον εστί το πέρασμα
και η ερήμωση θανάτου.
Όλο τον κύκλο της ζωής μου είπες να τον πιστέψω
και πως σαν φτάσουμε σε σύμπαν ατελές
εκεί θα γίνουμε Ένα.
Δυο άστρα εκρήγνυνται στο απόλυτο σκοτάδι,
δυο σπίθες η μια την άλλη βρίσκουν
και Φως εγένετο ξανά
για να συναντηθούν εκ νέου
στο ξέσπασμα ατίθασων κυμάτων.
Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου