Παρίσι, ήταν καιρός τα ονείρατά μου
στο σκοτεινό πρωί σου να σκορπίσω
και να σ'αφήσω παίρνοντας κοντά μου
τη θλιβερή χαρά να σ'αγαπήσω.
Μαρία Πολυδούρη, Παρίσι
Fête des Invalides
Jean-Eugène-Auguste
Atget.
Γεννήθηκε στο Γαλλικό χωριό Bordeaux το 1857. Έμεινε ορφανός και από τους δυο γονείς του σε μικρή ηλικία και τον μεγάλωσε ο θείος του. Μπαρκάρει σαν καμαρότος σε υπερατλαντικά ταξίδια. Αφήνει όμως την θάλασσα για να γίνει ηθοποιός. Το 1879 σπουδάζει στην Εθνική Δραματική Σχολή του Παρισιού. Μετά από δυο χρόνια ξεκινά την σταδιοδρομία του σαν ηθοποιός. Συνεργάστηκε με περιοδεύοντες θιάσους και με τοπικούς στα περίχωρα του Παρισιού.
Σαν ηθοποιός δεν είχε καμία επιτυχία. Παρατάει την
ηθοποιία και ασχολείται με την ζωγραφική. Σαν ζωγράφος γνωρίζεται με τον Man
Ray και τους Σουρεαλιστές. Ο ίδιος, μέτριος ζωγράφος απελπίζεται και αφήνει την
ζωγραφική. Επόμενος σταθμός του η φωτογραφία. Είναι πλέον 40 ετών.
Από το 1898 και για περίπου τριάντα χρόνια σηκώνεται πριν
βγει το πρώτο φως του ήλιου και με την ογκώδη μηχανή του, το τρίποδο και τις
πλάκες του γυρίζει όλο το Παρίσι και τα περίχωρα του. Το απόγευμα γυρίζει στο
σπίτι και εμφανίζει τον «κάματο» της ημέρας.
Καταφέρνει να πουλήσει μερικές φωτογραφίες του κυρίως σε γνωστούς του ζωγράφους (Braque, Derain, Utrillo, Matisse, Man Ray) και σε μερικούς σκηνογράφους και αρχιτέκτονες. Δημιουργεί την μικρή του επιχείρηση με τίτλο «Documents pour artistes».
Καταφέρνει να πουλήσει μερικές φωτογραφίες του κυρίως σε γνωστούς του ζωγράφους (Braque, Derain, Utrillo, Matisse, Man Ray) και σε μερικούς σκηνογράφους και αρχιτέκτονες. Δημιουργεί την μικρή του επιχείρηση με τίτλο «Documents pour artistes».
Συνεχίζει με αμείωτη ένταση την φωτογράφηση του
Παρισιού και των ανθρώπων του μέχρι το 1914 όπου ξεσπά ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος.
Στη διάρκεια του πολέμου ο Atget δεν σταματά να φωτογραφίζει, αλλά οι πελάτες
είναι κατά πολύ μειωμένοι (κυρίως μουσεία) και η παραγωγικότητα του παρουσιάζει
μια κάμψη. Ο κόσμος τον αποκαλεί «τρελό» ή «κατάσκοπο». Με το τέλος του πολέμου
το 1918 ο Atget έχει κουραστεί. Το έργο που παράγει είναι κατά πολύ μικρότερο
του πρώιμου έργου του. Δεν χάνει όμως σε σπουδαιότητα. Το 1927 ο Atget
πεθαίνει. Αφήνει πίσω του πάνω από 2000 αρνητικά και 10000 εκτυπώσεις.
Το έργο του είναι έντιμο. Παρότι έχει ασχοληθεί με το
θέατρο και την ζωγραφική δεν υπάρχουν στοιχεία καλλιτεχνίζουσας ιδιοτροπίας.
Στις φωτογραφίες του καταλαβαίνεις με την πρώτη ματιά ότι απλά καταγράφει. Αλλά
η καταγραφή του αυτή είναι πολύ έξυπνη. Ο Atget παίζει με την ματιά μας και
ταυτόχρονα μας δίνει το στίγμα της εποχής του. Μια εποχή που με επιμονή,
υπομονή και σεβασμό κατέγραψε για τριάντα χρόνια.
Hôtel du Marquis de Lagrange
Hôtel de la Brinvilliers
Rouen
Marchand de vin
Parc de Sceaux,1925
Luxembourg
Trianon, Pavillon
Ancienne École de Médecine
πηγή : http://www.dpgr.gr/forum/index.php?board=120;action=display;threadid=11878
http://www.nga.gov/feature/atget/works_park.shtm
https://artblart.com/tag/documents-for-artists/
